สวัสดีครับแฟน ๆ ชาว "คนรักบ้าน" สำหรับสาระน่ารู้ในสัปดาห์นี้เป็นผลงานที่ผมภาคภูมิใจที่จะนำเสนออีกผลงานหนึ่งที่ผมได้เข้าไปมีส่วนร่วม สืบเนื่องจาก "หลวงตาพวน" หรือ "พระพิมลพัฒนาทร" (พวน วรมงฺคโล) (นามเดิมของท่านคือ "พวน" นามสกุล "แก้วหล่อ") ที่ท่านได้ละสังขารไปตั้งแต่วันที่ 5 มิถุนายน 2559 ด้วยอาการสงบที่โรงพยาบาลพระมงกุฎเกล้าฯ ซึ่ง "หลวงตาพวน" เป็นพระเถระชั้นผู้ใหญ่ที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ ทั้งยังมีจริยวัตรที่งดงามได้รับการเคารพนับถือจากพุทธศาสนิกชนทั่วไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากชาว "อีสานใต้" ที่มีพรมแดนติดกับ "กัมพูชา" โดยท่านได้รับการแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาสวัดมงคลรัตน์ ตำบลคอโค อำเภอเมืองสุรินทร์ จังหวัดสุรินทร์ ซึ่งท่านก็ได้สร้างงานสาธารณูปการมากมาย อาทิเช่น ก่อสร้าง "พระปรางค์กุญชรมณีศรีไตรยอดเพชร" วัดมงคลคชาราม หมู่ที่ 14 บ้านช้างหมอบ ตำบลแนงมุด อำเภอกาบเชิง จังหวัดสุรินทร์ ,ก่อตั้งโรงเรียน "อุปัชฌาย์พวนอุทิศ" ตั้งอยู่หมู่ที่ ๘ บ้านตะโก ตำบลตระแสง อำเภอเมืองสุรินทร์ จังหวัดสุรินทร์ และอื่น ๆ อีกมาก นอกจากนั้นท่านยังได้รับพระมหากรุณาธิคุณโปรดฯพระราชทานตั้งสมณะศักดิ์ เนื่องในวโรกาสที่ พระราชพิธีฉลองสิริราชสมบัติครบ 60 ปี ขึ้นเป็นพระราชาคณะชั้นสามัญยก เมื่อวันที่ ๑๐ มิถุนายน ๒๕๔๙ โดยมีราชทินนามตามสัญญาบัตรประกอบพัดยศสมณะศักดิ์ว่า "พระพิมลพัฒนาทร"

          หนึ่งในบรรดาลูกศิษย์ลูกหาของท่านก็คือ "บุพการี" ของผม เพราะทั้งคุณพ่อและคุณแม่เริ่มเข้ารับราชการที่จังหวัด "สุรินทร์" จนกระทั่งท่านเกษียณอายุ "หลวงตาพวน" ท่านก็รับกิจนิมนต์มาที่บ้านอยู่เนือง ๆ ถึงแม้ทั้งคุณพ่อและคุณแม่ของผมท่านได้ละสังขารไปแล้ว แต่ "หลวงตาพวน" ท่านก็เมตตามาฉันท์เพลที่บ้านทั้งยังทำบุญกรวดน้ำให้เป็นประจำมิได้ขาด จึงเป็นความผูกพันที่มีอย่างต่อเนื่องยาวนานกว่า 60 ปี ที่ "บุพการี" ของผมได้เป็นลูกศิษย์ของ "หลวงตาพวน" และแน่นอนครับผมเองก็เป็นหลานศิษย์ของหลวงตาเช่นกัน เมื่อ "หลวงตาพวน" ได้ละสังขาร เป็นไปตามกฎของ "ไตรลักษณ์" ที่ เกิดขึ้น คงอยู่ และแตกดับ ไม่มีใครสามารถหลุดพ้นจากกฎเกณฑ์ธรรมชาติที่แสนจะเรียบง่ายและยุติธรรมดังกล่าวไปได้ ทางสมาชิกในบ้านผมก็ได้มีโอกาสเข้าร่วมทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้กับหลวงตา ก็เลยทำให้ผมได้รับรู้รับทราบจากบรรดาลูกศิษย์ลูกหาว่า "หลวงตาพวน" ครั้งยังมีชีวิตอยู่ท่านมีดำริว่าจะทำพิพิธภัณฑ์ไว้เป็นศูนย์กลางการเรียนรู้และเพื่อเผยแผ่พุทธศาสนา ถือได้ว่าเป็นดำริที่บรรดาลูกศิษย์,หลานศิษย์จะต้องช่วยกันสานฝันให้ความตั้งใจของหลวงตาเป็นจริง ผมก็ได้รับแบบร่างลายเส้นจากลูกศิษย์ท่านหนึ่งของหลวงตา ซึ่งว่ากันว่าเป็นลายเส้นของหลวงตาที่ร่างเอาไว้ ก่อนท่านจะละสังขาร ผมก็พยายามแกะลายเส้นของท่านด้วยความตั้งใจครับ โดยให้ผิดเพี้ยนน้อยที่สุด ก็แกะกันอยู่กว่า 2 เดือนครับ ก็ทำได้เท่าที่เห็น ซึ่งยังไม่สมบูรณ์แบบเท่าไหร่ ก็คงต้องทำให้ดีกว่านี้อีก แต่อย่างน้อยก็ได้เดินตามทางที่หลวงตาได้วางเอาไว้และสานฝันของหลวงตาให้สำเร็จให้จงได้

         สารภาพตามตรงครับว่าพอผมได้เห็นภาพ "Perspective" แบบ "3 มิติ" ของอาคารพิพิธภัณฑ์ของ "หลวงตาพวน" ผมก็รู้สึกดีใจ,ชื่นใจ และอิ่มเอิบใจเป็นอย่างยิ่งครับ เพราะ "หลวงตาพวน" ท่านก็เป็นเสมือนพระอาจารย์ประจำบ้านของผมมายาวนานทั้งคุณพ่อคุณแม่ผมก็เป็นลูกศิษย์ของท่าน ผมก็ถือได้ว่าเป็นหลานศิษย์ก็ตั้งใจแน่วแน่ว่าจะต้องลงมือทำให้สุดฝีมือและสุดความสามารถครับ ส่วนความคืบหน้าของพิพิธภัณฑ์ "หลวงตาพวน" ผมก็จะรายงานให้ทราบเป็นระยะ ๆ ต่อไปครับ สำหรับสัปดาห์นี้ก็มาชื่นชมความงามกับการสานฝันพิพิธภัณฑ์ของ "หลวงตาพวน" กันครับ